Ceder van de Libanon

De Ceder van de Libanon (Cedrus libani) heeft sinds bijbelse tijden een superieure reputatie: niet vreemd gezien de nobele en majestueuze vormgeving, de hoge bereikbare leeftijd en het kwaliteitshout dat onder andere werd gebruikt voor de bouw van de tempel van Jerusalem. In de Bijbel wordt de Ceder vaak genoemd en gebruikt als symbool van macht, kracht, schoonheid en waardigheid. De Libanonceder groeide in weelderige wouden in de bergen van de Libanon, Syrië en het Taurusgebergte in Turkije. In Libanon en Syrië heeft de mens slechts weinig over gelaten van deze fameuze bossen: slechts kleine restanten met oude bomen zijn nog te vinden op de hellingen van de Berg Libanon, met name bij Bcharré. Gelukkig zijn in het Taurusgebergte in Turkije wel flinke Cederbossen gespaard gebleven voor de bijl.

Hoewel dus langer bekend door de Bijbel, is de Libanonceder pas in 1638 in West-Europa geïntroduceerd. Met name in Engeland werd hij vanaf de 18e eeuw zeer populair als ornament in parken en landgoederen. In Nederland zijn relatief weinig oude exemplaren te vinden. Eén van de oudste is bovenstaande Ceder in de tuin van Kasteel Middachten. Volgens de lijst van de Bomenstichting zou hij al vóór 1800 zijn aangeplant, elders las ik dat hij 150 jaar oud zou zijn. Met zijn 5 m omtrek en 18 m hoogte is het in elk geval een flink exemplaar. 

Een ander indrukwekkend exemplaar van de Libanonceder staat op het terrein van De Lathmer bij Wilp, ten zuidwesten van Deventer. 

Home---------Engeland 3-----------Dieren, Rheden en Arnhem