Berk

De Berk is een algemene inheemse boom in Nederland, die vooral op de armere gronden veel voorkomt. Het is door de kenmerkende witte schors en het elegante voorkomen een sieraad in het landschap. Net als de Grove Den is de Berk een lichtminnende pionierboomsoort, die op heidevelden en kaalslagen of grote stormgaten in bossen makkelijk opslaat. Onder het licht doorlatende scherm van Berken groeien veel grassen en kruiden en slaan andere boomsoorten op, met name eiken en beuken. Deze verdringen de Berken op den duur. Berken komen over een groot deel van Europa voor, alleen in het Mediterrane gebied zijn ze niet te vinden. Ze zijn zeer hard, groeien nog op zeer arme bodems en tot ver boven de poolcirkel.

In Nederland komen twee soort Berken voor, de Zachtharige Berk (Betula pubescens), die vooral op moerassige, arme bodems groeit, en de hierboven afgebeelde Ruwe Berk ( Betula verrucosa ), die met name op zandige, drogere gronden te vinden is. De stam van oudere Berken heeft aan het benedengedeelte een zwarte, diepgegroefde schors. Hogerop is deze afgewisseld met een dunne, afschilferende witte bast. Bovenstaande Berk, aan de weg van Zutphen naar Almen, is een jaar of 60 oud. Hij komt al in de buurt van de maximale leeftijd van Berken, die zo'n 80 jaar bedraagt. Slechts weinige exemplaren bereiken een eeuw of meer.

Het hout van Berken is weinig duurzaam en is een makkelijke prooi voor paddestoelen, met name de Berkendoder: deze bespoedigt het levenseinde van de meeste Berken.

Home Nederlandse Versie------------------------------------------Home English Version